بازسازی سینه بعد از سرطان یا عمل ماستکتومی (Mastectomy) روشی مؤثر برای زنانی است که مبتلا به سرطان سینه شده و بخش و یا کل سینه خود را طی مراحل درمان از دست داده‌اند. ترمیم و بازسازی پستان به زنان این فرصت را می‌دهد تا مجدداً از ظاهر بدن خود رضایت داشته و از تأثیرات روانی منفی که طی درمان به ایشان وارد شده است، خلاصی یابند.

در این میان عده ای معتقدند که استفاده از پروتز سینه بعد از سرطان نیز خود موجب بروز سرطان خواهد شد اما طبق تحقیقات سرطان سینه و پروتز هیچ ارتباطی با هم ندارند. در ادامه، همراه ما باشید تا با روش‌های بازسازی سینه و چگونگی انجام هر یک بیشتر آشنا شوید.

عمل ماستکتومی چیست؟

هدف از بازسازی سینه بعد از سرطان اصلاح یا تغییر شکل مجدد یکی یا هر دو سینه بعد از ماستکتومی یا لامپکتومی است.

عمل برداشتن پستان یا عمل ماستکتومی به جراحی گفته می‌شود که طی آن جراح کل پستان از جمله نوک سینه و آرئولا (Areola) را جهت درمان یا جلوگیری از پیشروی برداشته می‌شود.

در حالی که لامپکتومی (Lumpectomy) به جراحی گفته می‌شود که یک بخش از سینه که حاوی تومور است، برداشته می‌شود.

انکوپلاستی چیست؟

درمان سرطان سینه هرگز آسان نیست. بازسازی سینه پس از ان نیز معمولا کار پیچیده‌ای خواهد بود. با این حال دانستن اینکه شما گزینه‌های جراحی دارید که به شما کمک می‌کند بعد از عمل جراحی سرطان پستان، بهترین ظاهر و فرم سینه‌های خود را داشته باشید، می‌تواند تسکین دهنده باشد.

جراحی انکوپلاستیک که انکوپلاستی نیز نامیده می‌شود، تکنیکی جدید است که پیشرفته ترین روش‌های جراحی پلاستیک را با آنکولوژی جراحی سینه، ترکیب می‌کند.در این روش، تومور شما برداشته می‌شود و بافت پستان باقی مانده شما تغییر شکل داده خواهد شد. بنابر این ظاهر طبیعی و تقارن پستان خود را بلافاصله پس از جراحی، حفظ می‌کنید.

جراحی سنتی سرطان سینه می‌تواند منجر به تورفتگی و ناهمواری سینه و ایجاد فرم‌های غیر طبیعی و ناخوشایند شود. آنکوپلاستی با حذف کامل سلول‌های سرطانی مانند سایر انواع جراحی سرطان پستان، فرایند درمانی را کامل می‌کند. با این حال در عین دستیابی به بهترین ظاهر ممکن، تأثیر قابل توجهی را بر تصور شما از بدن خود و حفظ اعتماد به نفس شما خواهد داشت.

شما می‌توانید هم از درمان خود مطمئن باشید و هم از نظر شما پس از اتمام درمان، سینه‌های شما ظاهر مناسبی داشته باشد. چه بسا پس از این عمل، دیگر نیازی به بازسازی سینه و یا پروتز نداشته باشید. البته باید اشاره کرد که جراحی انکوپلاستی یک تکنیک پیشرفته است که نیاز به مهارت و آموزش فوق تخصصی جراحی پلاستیک دارد.

آشنایی با جراحی سرطان سینه

جراحی سرطان سینه یکی از روش‌های اصلی درمان برای افرادی است که به سرطان پستان مبتلا شده‌اند. هدف این جراحی‌ها حذف بافت سرطانی از سینه است و بسته به نوع و مرحله سرطان، رویکردهای مختلفی برای انجام آن وجود دارد. دو نوع اصلی جراحی سرطان سینه شامل جراحی حفظ سینه (لومپکتومی) و ماستکتومی است. انتخاب نوع جراحی بر اساس اندازه و محل تومور، ترجیحات بیمار و شرایط جسمانی وی صورت می‌گیرد. در برخی موارد، افراد پس از ماستکتومی به منظور بازیابی ظاهر بدن و بهبود اعتماد به نفس، اقدام به بازسازی سینه می‌کنند.

جراحی حفظ سینه (لومپکتومی):

• • در این روش، تنها بخش کوچکی از سینه که شامل تومور و کمی از بافت‌های اطراف آن است، برداشته می‌شود.
  • سینه تا حد ممکن دست‌نخورده باقی می‌ماند.
  • معمولاً این روش برای مواردی که سرطان در مراحل اولیه است، توصیه می‌شود.

ماستکتومی:

• • در این روش، کل سینه به منظور حذف سرطان برداشته می‌شود.
  • بسته به اندازه و محل تومور، ممکن است برداشتن غدد لنفاوی نزدیک به سینه نیز نیاز باشد.
  • ماستکتومی ممکن است برای سرطان‌های پیشرفته‌تر یا زمانی که خطر بازگشت بیماری بالاست، انجام شود.

عوامل موثر در تصمیم‌گیری برای بازسازی سینه

تصمیم‌گیری برای بازسازي سينه بعد از سرطان یک فرآیند بسیار شخصی است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. این تصمیم بسته به شرایط خاص هر بیمار، وضعیت سلامت عمومی و ترجیحات فردی اتخاذ می‌شود. بیماران باید قبل از تصمیم‌گیری در این زمینه، با پزشک خود مشورت کنند تا از خطرات و مزایای جراحی آگاه شوند و به بهترین نتیجه ممکن برسند.

برخی از این عوامل شامل اندازه و محل سرطان، وضعیت سلامتی عمومی بیمار، نیاز به پرتودرمانی و احساسات و ترجیحات شخصی است. در نهایت، هر فرد باید تصمیمی بگیرد که با نیازها و اولویت‌هایش هماهنگ باشد.

• اندازه و محل سرطان:
  • در صورتی که سرطان بزرگ باشد یا در نزدیکی پوست یا دیواره قفسه سینه قرار گرفته باشد، بازسازی سینه ممکن است پیچیده‌تر و دشوارتر باشد. چنین مواردی می‌تواند تأثیر بسزایی بر تصمیم‌گیری بیمار داشته باشد.
• وضعیت سلامتی بیمار:
  • بیمارانی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، مشکلات قلبی، یا بیماری‌های دیگر هستند، ممکن است در معرض خطرات بیشتری قرار داشته باشند. این بیماران ممکن است به دلیل افزایش خطرات جراحی طولانی‌مدت، تصمیم بگیرند از بازسازی خودداری کنند یا آن را به تعویق بیندازند.
• ترجیحات شخصی:
  • برخی از بیماران ممکن است تصمیم بگیرند که بازسازی سینه را انجام ندهند و سینه تخت باقی بماند. این انتخاب معمولاً به احساسات و ترجیحات شخصی بیمار بستگی دارد و هیچ‌گونه الزام پزشکی برای انجام بازسازی وجود ندارد.
• پرتودرمانی:
  • پرتودرمانی پس از جراحی سرطان ممکن است بر بافت‌های بازسازی‌شده تأثیر منفی بگذارد و باعث سخت شدن یا تغییر شکل آن شود. در برخی موارد، پزشکان پیشنهاد می‌دهند که بازسازی به تعویق بیفتد تا پرتودرمانی به‌طور کامل انجام شود و تأثیر منفی بر بازسازی نداشته باشد.

بررسی روش‌های بازسازی سینه

بازسازي سينه بعد از سرطان ، یکی از راهکارهای موثر برای بازگرداندن ظاهر طبیعی بدن و افزایش اعتماد به نفس بیماران است. این فرایند به دو روش اصلی انجام می‌شود: بازسازی با استفاده از ایمپلنت و بازسازی با استفاده از بافت‌های بدن خود بیمار. هر یک از این روش‌ها دارای مزایا و معایب خاصی است که بسته به شرایط فردی بیمار و ترجیحات وی انتخاب می‌شوند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این دو روش پرداخته می‌شود.

بازسازی با استفاده از ایمپلنت (پروتز)

در این روش، از ایمپلنت‌های مصنوعی برای بازسازی سینه استفاده می‌شود. ایمپلنت‌ها معمولاً از دو نوع اصلی تشکیل شده‌اند: سیلیکونی و سالینی (محلول نمکی). ایمپلنت‌های سیلیکونی دارای ژل سیلیکونی نرم و شبیه به بافت طبیعی هستند، در حالی که ایمپلنت‌های سالینی با محلول نمکی پر شده‌اند. هر دو نوع ایمپلنت در زیر پوست و یا زیر عضله سینه‌ای بیمار قرار می‌گیرند تا حجم و شکل سینه‌ای مشابه با سینه طبیعی را بازسازی کنند.

• زمان جراحی کوتاه‌تر: این روش نسبت به سایر روش‌های بازسازی، سریع‌تر و با پیچیدگی کمتری انجام می‌شود.
• دوره بهبودی سریع‌تر: بیماران پس از جراحی ایمپلنت معمولاً نسبت به روش‌های بازسازی با بافت بدن خود، زودتر به زندگی روزمره بازمی‌گردند.
• مناسب برای بیماران با جراحی‌های ساده‌تر: این روش برای بیمارانی که شرایط جسمانی خوبی دارند و نیاز به جراحی‌های پیچیده ندارند، مناسب است.

با وجود مزایای آن، ایمپلنت‌ها برخی چالش‌ها نیز دارند. از جمله اینکه ایمپلنت‌ها ممکن است بعد از چند سال نیاز به تعویض داشته باشند و برخی بیماران ممکن است به دلیل وجود جسم خارجی دچار عفونت یا پس‌زدن ایمپلنت شوند. همچنین، سینه‌ای که با ایمپلنت بازسازی شده است، ممکن است به اندازه سینه طبیعی از نظر حس و ظاهر مشابه نباشد.

بازسازی با استفاده از بافت‌های بدن خود بیمار (بازسازی اتولوگ یا فلپ)

در این روش، بازسازی سینه با استفاده از بافت‌های بدن خود بیمار صورت می‌گیرد. این بافت‌ها شامل پوست، چربی و عضله می‌شوند و از نواحی دیگری از بدن مانند شکم (روش DIEP یا TRAM فلپ)، پشت (روش Latissimus Dorsi فلپ) یا ران‌ها (روش TUG فلپ) گرفته شده و به ناحیه سینه منتقل می‌شوند. هدف این است که با استفاده از بافت‌های بدن خود بیمار، یک سینه با ظاهری طبیعی‌تر و حس نزدیک‌تر به بافت طبیعی ایجاد شود.

• نتایج طبیعی‌تر: بازسازی با استفاده از بافت‌های بدن، نتایج طبیعی‌تری از نظر شکل و حس سینه به ارمغان می‌آورد، زیرا از بافت‌های زنده بدن بیمار استفاده می‌شود.
• عدم نیاز به تعویض: برخلاف ایمپلنت‌های سیلیکونی یا سالینی که ممکن است پس از چند سال نیاز به تعویض داشته باشند، بافت بدن خود بیمار نیازی به تعویض ندارد و می‌تواند به طور دائمی در بدن باقی بماند.
• پایداری بهتر: به دلیل استفاده از بافت‌های زنده، این روش در برخی موارد پایداری بیشتری دارد و در برابر تغییرات طبیعی بدن مانند افزایش یا کاهش وزن بهتر مقاومت می‌کند.

این روش جراحی پیچیده‌تری است و به زمان بیشتری برای انجام و بهبودی نیاز دارد. همچنین، ممکن است بیماران دچار زخم‌هایی در نواحی اهداکننده بافت شوند و به جراحی‌های اضافی برای بهبود ظاهر نواحی دیگر بدن نیاز داشته باشند.

انواع روش‌های فلپ در بازسازی سینه

بازسازی سینه با استفاده از روش‌های فلپ، یکی از روش‌های موثر و محبوب برای بازسازی سینه به شمار می‌رود که در آن از بافت‌های بدن خود بیمار برای ایجاد سینه جدید استفاده می‌شود. در این روش‌ها، از ترکیب پوست، چربی و عضله از نواحی مختلف بدن بهره گرفته می‌شود تا سینه‌ای طبیعی‌تر و با حس بهتری بازسازی شود. هر کدام از این روش‌های فلپ، از ناحیه خاصی از بدن بیمار بافت را برداشت می‌کنند و مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند.

فلپ عضله پشت  (Latissimus Dorsi Flap)

در این روش، از عضله و پوست ناحیه پشتی بدن بیمار برای بازسازی سینه استفاده می‌شود. عضله Latissimus Dorsi، که عضله بزرگی در پشت است، به همراه پوست و چربی به ناحیه سینه منتقل می‌شود تا شکل جدید سینه ایجاد شود. این روش معمولاً برای افرادی استفاده می‌شود که پوست و بافت کافی در ناحیه سینه برای بازسازی ندارند. در بسیاری از موارد، این روش همراه با ایمپلنت سینه ترکیب می‌شود تا حجم و شکل بیشتری به سینه داده شود.

ویژگی‌ها:

• قابل استفاده برای بازسازی سینه با حجم کمتر: این روش بیشتر برای بیمارانی که نیاز به بازسازی سینه با حجم کم تا متوسط دارند، مناسب است.
• ترکیب با ایمپلنت: اغلب برای ایجاد حجمی بیشتر، همراه با یک ایمپلنت استفاده می‌شود.
• پایداری و دوام: عضله و بافت انتقال‌یافته پایدار بوده و می‌تواند شکل طبیعی‌تری برای سینه ایجاد کند.

فلپ شکمی (TRAM Flap  یا  DIEP Flap)

این روش شامل استفاده از بافت شکم بیمار برای بازسازی سینه است. در روش TRAM Flap، بافت چربی، پوست و گاهی عضله شکم برای ساختن سینه استفاده می‌شود، اما در روش DIEP Flap  تنها چربی و پوست از شکم برداشته می‌شود و عضلات شکم حفظ می‌شوند.

روش DIEP Flap به دلیل حفظ عضله، نسبت به  TRAM Flap  بهبودی سریع‌تر و عوارض کمتری دارد. این روش به ویژه برای بیمارانی که چربی اضافی در ناحیه شکم دارند مناسب است و علاوه بر بازسازی سینه، نتایج مشابه با جراحی زیبایی شکم (ابدومینوپلاستی) نیز دارد.

ویژگی‌ها:

• نتیجه طبیعی‌تر: استفاده از بافت طبیعی شکم، ظاهری بسیار نزدیک به سینه طبیعی ایجاد می‌کند.
• حفظ عضله در روش  DIEP: این ویژگی باعث بهبود سریع‌تر بیمار و کاهش عوارض جراحی، مانند ضعیف شدن عضلات شکم، می‌شود.
• بهبود زیبایی شکم: این روش علاوه بر بازسازی سینه، باعث بهبود ظاهر شکم نیز می‌شود و چربی اضافی شکم را از بین می‌برد.

مقایسه کلی:

• فلپ عضله پشت  (Latissimus Dorsi Flap): اغلب با ایمپلنت ترکیب می‌شود و برای بیمارانی با نیاز به بازسازی سینه با حجم کم تا متوسط مناسب است.

فلپ شکمی (TRAM Flap  یا  DIEP Flap): به دلیل استفاده از چربی و پوست شکم، برای بیمارانی که به بازسازی سینه با حجم بیشتر نیاز دارند مناسب است و روش DIEP به دلیل حفظ عضله، مزایای بیشتری از نظر عوارض کمتر و بهبود سریع‌تر دارد.

در مواردی که تمام سینه برداشته میشود چه راه حلی وجود دارد ؟

در مواردی که تمام سینه به دلیل بیماری سرطان سینه یا دیگر مشکلات پزشکی برداشته می‌شود، بازسازی پستان می‌تواند یک راه حل مناسب باشد. این روش به بیماران کمک می‌کند تا دوباره احساس زنانگی و اعتماد به نفس از دست رفته را بازیابند. بازسازی پستان یک روند جراحی است که در آن پزشک متخصص با استفاده از بافت‌های بدن فرد یا ایمپلنت‌های پروتز، شکل و ظاهر سینه را بازسازی می‌کند. این روش می‌تواند همزمان با عمل برداشتن سینه انجام شود یا پس از آن با توجه به به شرایط و ترجیحات بیمار صورت پذیرد.

در بازسازی سینه با بافت بدن معمولاً از عضله پشت یا شکم استفاده می‌شود، در حالی که در بازسازی با ایمپلنت، یک پروتز سیلیکونی یا نسوج مصنوعی دیگر جایگزین می‌شود. هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند که باید با پزشک معالج مورد بحث قرار گیرند. بازسازی پستان نه تنها به بازگرداندن ظاهر فیزیکی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند روحیه و کیفیت زندگی بیماران را نیز بهبود بخشد. با این حال این روند ممکن است چندین جراحی را در بر بگیرد و نیازمند دوره‌های نقاهت و بازتوانی باشد.

منظور از بازسازی پستان چیست؟

بازسازی پستان، روشی است که غالباً پس از جراحی‌هایی مانند ماستکتومی یا لومپکتومی که در آن بخشی یا تمام پستان برداشته می‌شود انجام می‌پذیرد. هدف از این جراحی بازگرداندن شکل، اندازه و ظاهر پستان قبل از جراحی است تا به فرد کمک کند تا از نظر روحی و جسمی احساس بهتری داشته باشد. این بازسازی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود.

روش انتخابی برای بازسازی سینه بعد از سرطان به عوامل متعددی بستگی دارد که شامل وضعیت سلامتی، نوع و مرحله سرطان پستان و ترجیحات شخصی فرد خواهد بود. برخی از جراحی‌های بازسازی ممکن است همزمان با جراحی برداشتن سرطان انجام شود، در حالی که برخی دیگر ممکن است به تأخیر افتاده و پس از بهبودی کامل از جراحی اولیه و یا درمان‌های تکمیلی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی انجام شود. این فرایند می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش اعتماد به نفس بیماران کمک کند.

بازسازی پستان برای چه افرادی مناسب است؟

زنانی که ماستکتومی (برداشتن کامل سینه) یا لامپکتومی (برداشتن بخشی از سینه) را تجربه کرده‌اند، کاندیدای مناسبی برای بازسازی پستان هستند.علاوه بر بیماران سرطانی، افرادی که به دلیل آسیب‌های تروماتیک، ناهنجاری‌های مادرزادی یا جراحی‌های قبلی، سینه خود را از دست داده‌اند نیز می‌توانند از بازسازی پستان بهره‌مند شوند.

با این حال شرایط سلامتی کلی فرد، سابقه پزشکی، سن و انتظارات وی از نتایج، عواملی هستند که باید توسط جراح پلاستیک مورد ارزیابی قرار گیرند تا تصمیم گرفته شود که آیا بازسازی سینه گزینه مناسبی است یا خیر. در نهایت هدف این است که به افراد کمک شود تا دوباره احساس زیبایی، زنانگی و اعتماد به نفس کنند.

بازسازی سینه پس از سرطان

زمان مناسب برای بازسازی پستان پس از سرطان سینه، به عوامل مختلفی بستگی دارد که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند. در کل، دو گزینه اصلی وجود دارد که شامل بازسازی همزمان با ماستکتومی (برداشتن سینه) یا بازسازی متأخر پس از اتمام درمان‌های سرطان خواهد بود. بازسازی همزمان معمولاً برای زنانی توصیه می‌شود که ریسک بازگشت سرطان در آنها پایین است و می‌توانند یک مرحله جراحی را برای ماستکتومی و بازسازی پستان تجربه کنند. این روش می‌تواند از نظر روحی و روانی برای بیمار مطلوب‌تر باشد، زیرا فرد نیازی به تجربه ظاهر بدون سینه ندارد. با این حال، در صورت نیاز به پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی پس از جراحی، ممکن است بازسازی همزمان گزینه مناسبی نباشد.

از طرف دیگر، بازسازی سینه متأخر پس از اتمام درمان‌های سرطان، برای زنانی که در معرض خطر بالای عود بیماری هستند یا نیاز به پرتودرمانی دارند توصیه می‌شود. در این روش، ابتدا ماستکتومی انجام می‌شود و پس از پایان درمان‌های سرطان و بهبودی کامل، بازسازی پستان صورت می‌گیرد. این گزینه اگرچه از نظر روانی ممکن است برای برخی زنان دشوارتر باشد، اما ریسک عوارض ناشی از درمان‌های سرطان را کاهش می‌دهد.

دلایل انجام بازسازی سینه

شناخت و درک کامل عمل بازسازی سینه بعد از سرطان برای زنانی که تمام یا بخشی از سینه خود را از دست داده‌اند، بسیار حائز اهمیت است. این روش جراحی نه تنها می‌تواند ظاهر فیزیکی را بازگرداند، بلکه می‌تواند تاثیر مثبت قابل توجهی بر روحیه، اعتماد به نفس و کیفیت زندگی این افراد داشته باشد. درک دلایل متعدد انجام این عمل، به زنان کمک می‌کند تا تصمیم بهتری برای آینده خود بگیرند. دلایل اصلی انجام بازسازی سینه را برای شما بیان می‌کنیم.

• بازگرداندن ظاهر زنانه و احساس زیبایی پس از از دست دادن سینه
• افزایش اعتماد به نفس و احساس خودپنداره مثبت
• بهبود روابط زناشویی و جنسی
• کمک به روند بهبودی روانی پس از سرطان سینه
• جلوگیری از عوارض جسمی ناشی از از دست دادن سینه مانند درد و عدم تعادل بدن
• فراهم کردن راحتی بیشتر در پوشیدن لباس و جلوگیری از محدودیت‌های لباس پوشیدن
• احساس کامل بودن و بازگشت به حالت عادی پس از یک دوره سخت و چالش برانگیز

بهترین زمان بازسازی سینه بعد از سرطان

بهترین زمان برای بازسازی سینه بعد از سرطان به عوامل مختلفی بستگی دارد. برخی از بیماران تصمیم می‌گیرند بلافاصله پس از جراحی ماستکتومی بازسازی را انجام دهند. این روش، بازسازی فوری نامیده می‌شود و مزایای روانی زیادی دارد، زیرا بیمار با یک سینه‌ بازسازی‌شده از جراحی خارج می‌شود و نیاز به مراحل بعدی کمتری دارد.

در مقابل، بازسازی تأخیری به بیمار این امکان را می‌دهد تا ابتدا درمان‌های تکمیلی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی را تکمیل کند و سپس اقدام به بازسازی سینه نماید. این زمان اضافی به بدن اجازه می‌دهد که از جراحی اولیه بهبود یابد و احتمال عوارض کاهش یابد. انتخاب زمان مناسب برای بازسازی پستان باید با مشورت تیم پزشکی و بر اساس شرایط خاص بیمار انجام شود.

انواع مختلف بازسازی سینه پس از سرطان

شناخت روش‌های مختلف بازسازی پستان پس از سرطان اهمیت زیادی دارد زیرا هر بیمار نیازها و شرایط خاص خود را دارد. انتخاب روش مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و رضایت بیمار کمک کند. علاوه بر این، آگاهی از گزینه‌های موجود به بیمار امکان می‌دهد بهتر فکر کند و بهترین روش را بر اساس وضعیت سلامت، نوع جراحی، و ترجیحات شخصی خود انتخاب کند. بر همین اساس شما می‌توانید از انواع روش‌های زیر را برای بازسازی سینه استفاده کنید.

بازسازی با پروتز

• استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی یا سالین
• بازسازی در دو مرحله: پروتز موقت و پروتز دائمی

بازسازی با استفاده از بافت بدن (بازسازی اتولوگ)

• استفاده از بافت‌های شکم (روش DIEP یا TRAM).
• استفاده از بافت‌های پشت (روش Latissimus Dorsi).
• استفاده از بافت‌های ران (روش TUG).

بازسازی ترکیبی

استفاده از ترکیب پروتز و بافت بدن

بازسازی تأخیری

انجام بازسازی پس از تکمیل درمان‌های تکمیلی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی

بازسازی با استفاده از فلپ‌های میکروواسکولار

بازسازی با انتقال بافت‌های آزاد از قسمت‌های دیگر بدن با استفاده از تکنیک‌های میکروسرجری.

جراحی بازسازی سینه تا چه مدت زمان طول می‌کشد؟

مدت زمان جراحی بازسازی سینه بستگی به نوع روش انتخابی و وضعیت سلامت بیمار دارد. در بازسازی با پروتز، جراحی معمولاً بین ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد. این مدت زمان شامل قرار دادن پروتز موقت و سپس جایگزینی آن با پروتز دائمی است. در مواردی که جراحی به صورت همزمان با ماستکتومی انجام می‌شود، مدت زمان جراحی ممکن است طولانی‌تر شود.

بازسازی پستان با استفاده از بافت بدن (اتولوگ) پیچیده‌تر و زمان‌برتر است. این نوع جراحی معمولاً بین ۴ تا ۸ ساعت طول می‌کشد، زیرا شامل انتقال بافت از نواحی دیگر بدن به ناحیه سینه می‌باشد. زمان جراحی ممکن است بسته به تکنیک مورد استفاده و میزان بازسازی مورد نیاز متفاوت باشد. در هر دو حالت، زمان بهبود پس از جراحی نیز متفاوت است و می‌تواند چندین هفته تا چند ماه طول بکشد.

 روند بهبودی پس از جراحی بازسازی پستان

روند بهبودی پس از جراحی بازسازی پستان، یک فرآیند تدریجی و چند مرحله‌ای است که می‌تواند چندین ماه به طول بینجامد. در این دوره، بیمار باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشته باشد و با صبر و شکیبایی، مراحل بهبودی را پشت سر بگذارد. در هفته‌های اولیه پس از عمل، بیمار ممکن است با درد، تورم، کبودی و محدودیت در حرکت دست و بازو مواجه شود. پزشک معمولاً داروهای ضد درد و ضد التهاب تجویز می‌کند تا این عوارض را کاهش دهد. در این مرحله، استراحت کافی و پرهیز از فعالیت‌های سنگین بسیار مهم است. پس از چند هفته، درد و تورم کاهش می‌یابد و بیمار می‌تواند به تدریج به فعالیت‌های روزانه خود بازگردد.

در ماه‌های بعد، بافت‌های جدید شکل می‌گیرند و ظاهر پستان بازسازی شده، طبیعی‌تر می‌شود. در این مرحله، ممکن است جراحی‌های اضافی برای اصلاح شکل، اندازه یا موقعیت پستان لازم باشد. فیزیوتراپی و تمرینات خاص نیز می‌تواند به بهبود عملکرد و انعطاف‌پذیری عضلات کمک کند. از نظر روانی، برخی زنان ممکن است با چالش‌هایی در پذیرش تصویر جدید بدن خود مواجه شوند که مشاوره و حمایت روانشناختی پس از بازسازی سینه بعد از سرطان می‌تواند کمک کننده باشد.

مراقبت‌هایی که باید پس از جراحی بازسازی پستان انجام دهید

پس از جراحی بازسازی پستان، رعایت مراقبت‌های ویژه و دستورالعمل‌های پزشکی بسیار حائز اهمیت است تا روند بهبودی به خوبی پیش رود و از بروز عوارض جلوگیری شود. در هفته‌های اولیه پس از عمل، استراحت کامل و پرهیز از فعالیت‌های سنگین ضروری است. باید از بلند کردن اجسام سنگین یا انجام حرکات پیچشی شدید خودداری کرد. پزشک ممکن است برای کنترل درد و التهاب، داروهایی را تجویز کند که باید به دقت مصرف شوند. محافظت از ناحیه جراحی شده در برابر آلودگی و عفونت نیز بسیار مهم است.

رژیم غذایی سالم و متعادل، مصرف آب کافی، ترک سیگار و الکل، و خواب کافی نیز در تسریع روند بهبودی بازسازی سینه نقش دارند. در صورت بروز هرگونه علائم غیرطبیعی مانند تب، قرمزی، ترشح یا درد شدید، باید بلافاصله با پزشک تماس گرفت. با رعایت دقیق این مراقبت‌ها، احتمال بهبودی کامل و رسیدن به نتایج رضایت‌بخش افزایش می‌یابد.

عارضه‌های جانبی احتمالی پس از بازسازی سینه

آگاهی از عوارض جانبی احتمالی پس از جراحی بازسازی پستان بسیار حائز اهمیت است. هرچند این روش جراحی می‌تواند تاثیر مثبتی بر کیفیت زندگی و اعتماد به نفس زنان داشته باشد، اما همانند هر عمل جراحی دیگری، خطرات و عوارض احتمالی را نیز به همراه دارد. جدی گرفتن این عوارض و آگاهی از آنها، به بیماران کمک می‌کند تا انتظارات واقع بینانه‌تری داشته باشند و در صورت بروز، اقدامات لازم را به موقع انجام دهند. عوارض احتمالی بازسازی سینه بعد از سرطان شامل موارد زیر خواهد بود.

• عفونت محل جراحی
• خونریزی یا تشکیل لخته خون
• عدم تطابق اندازه، شکل یا موقعیت پستان‌ها
• از دست دادن حس در ناحیه سینه یا نوک پستان
• تشکیل اسکار یا برآمدگی‌های نامطلوب
• آسیب به عروق خونی یا اعصاب
• نشت یا جابجایی ایمپلنت در صورت استفاده از آن
• واکنش‌های آلرژیک به مواد مصنوعی
• درد مزمن یا ناراحتی در ناحیه سینه
• از دست دادن انعطاف پذیری و محدودیت در حرکات بازو

شناخت این عوارض، به بیماران کمک می‌کند تا نشانه‌های هشداردهنده را به موقع تشخیص دهند و با پزشک معالج خود در ارتباط باشند. همچنین پزشکان می‌توانند با آگاهی از این عوارض، اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام دهند.