جراحی پروتز صورت

پروتزهای ثابت با استفاده از ایمپلنت‌های دندانی یا پیوند استخوانی در محل مورد نظر قرار می‌گیرند، در حالی که پروتزهای قابل جداشدن با استفاده از چسب‌های پزشکی یا سایر روش‌های اتصال، روی پوست قرار می‌گیرند. جنس این پروتزها معمولاً از مواد سیلیکونی، آکریلیک یا سایر مواد سازگار با بدن است که برای تطابق با رنگ و بافت پوست فرد، قابل رنگ‌آمیزی و شخصی‌سازی هستند. استفاده از پروتزهای صورت می‌تواند تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد و به آن‌ها کمک کند تا با ظاهری طبیعی‌تر و متناسب‌تر، به زندگی عادی خود بازگردند.

1. جراح شما ممکن است برای تسهیل پروتز صورت و نشان دادن محل جراحی، علامت هایی روی صورت شما بکشد.
2. شما روی میز عمل دراز می کشید و متخصص بیهوشی، بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی را برای شما تجویز می کند.
3. برای شروع، جراح یک برش کوچک در نزدیکی محل قرار دادن پروتز ایجاد می کند.
4. جراح یک شکاف در بافت صورت ایجاد کرده و سپس با استفاده از یک گیره استریل شده پروتز را به آرامی داخل آن قرار می دهد.
5. در پایان جراح برش را با بخیه بسته و سپس آن را باند یا پانسمان می بندد تا زمانی که جای زخم ناشی از جراحی بهبود پیدا کند.

در مورد پروتزهای قابل جداشدن، معمولاً نیازی به عمل جراحی گسترده نیست. ابتدا قالبی از ناحیه مورد نظر تهیه می‌شود و پروتز بر اساس این قالب، ساخته و شخصی‌سازی می‌گردد. پروتز باید به گونه‌ای طراحی شود که به راحتی قابل جاگذاری و برداشتن باشد، در عین حال که ظاهری طبیعی و متناسب با صورت فرد داشته باشد. برای ثابت نگه داشتن پروتز از چسب‌های پزشکی مخصوص یا در برخی موارد، از روش‌های مکانیکی مانند گیره یا آهن‌ربا استفاده می‌شود. پس از قرار دادن پروتز بررسی‌های منظم توسط پزشک برای اطمینان از تناسب و عملکرد صحیح آن صورت می‌گیرد. در صورت نیاز، تعدیل‌های لازم در پروتز انجام می‌شود تا بهترین نتیجه ممکن حاصل گردد.

• قبل از انجام عمل جراحی برای بهبود بهتر، سیگار را ترک کنید.
• از مصرف آسپرین، داروهای ضد التهابی خاص و برخی داروهای گیاهی که می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، خودداری کنید.
• برای بهبودی بهتر و سریعتر، قبل و بعد از عمل به مقدار کافی آب بنوشید.
• پروتز صورت معمولا یک روش سرپایی است. بنابراین باید ترتیبی دهید که شخصی بعد از عمل شما را به خانه برساند و حداقل شب اول بعد از عمل در کنار شما بماند.

• از سلامتی خوبی برخوردار هستید.
• اجزای صورت شما در بدو تولد یا در نتیجه ضربه دارای نقص یا آسیب شده باشند.
• اگر می خواهید صورت متقارن و زیباتری داشته باشید.
• سیگار نمی کشید.
• انتظارات واقع بینانه ای از نتیجه این عمل زیبایی دارید.

• اصلاح عدم تقارن و کمبود های صورت به خصوص در ناحیه چانه، گونه یا فک
• برجسته سازی گونه ها
• افزایش برآمدگی چانه
• زاویه سازی خط فک
• حجم دهی به پلک پایین و زیر چشم
• کانتور و تناسب ساختار صورت
• جوانسازی صورت
• بازسازی ناحیه پلک پایین
• تقویت اعتماد به نفس

• بهبود قابل توجه ظاهر و زیبایی صورت
• بازگرداندن عملکردهای از دست رفته مانند جویدن، بلع، یا تکلم
• افزایش اعتماد به نفس و کیفیت زندگی فرد
• کاهش مشکلات روحی و روانی ناشی از نقص ظاهری صورت
• حفاظت از بافت‌های آسیب دیده یا حساس در برابر محیط خارجی
• امکان تطابق با رشد و تغییرات صورت در کودکان و نوجوانان
• عدم نیاز به جراحی‌های پیچیده و طولانی مدت در برخی موارد
• نتایج طبیعی و بادوام در صورت مراقبت صحیح از پروتز
• بهبود روابط اجتماعی و حرفه‌ای فرد با ظاهری متناسب و طبیعی

• عفونت در محل جراحی یا پروتز
• خونریزی یا تجمع خون (هماتوم) در ناحیه عمل شده
• تورم، کبودی، و درد پس از جراحی
• واکنش‌های آلرژیک به مواد مورد استفاده در پروتز
• جابجایی یا شل شدن پروتز در طول زمان
• فرسایش یا آسیب به بافت‌های اطراف پروتز
• عدم تقارن یا نامتناسب بودن پروتز با سایر اجزای صورت
• نیاز به جراحی‌های اصلاحی یا تعویض پروتز در آینده
• هزینه‌های بالای ساخت و نگهداری پروتز
• محدودیت در انجام برخی فعالیت‌ها یا ورزش‌ها به دلیل وجود پروتز
• مشکلات روانی و عاطفی در صورت عدم کسب نتایج مورد انتظار

• استراحت کافی و محدود کردن فعالیت‌های فیزیکی طبق دستور پزشک
• مصرف به موقع داروهای تجویز شده، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و مسکن‌ها
• مراقبت از زخم و تعویض منظم پانسمان طبق دستورالعمل
• نظافت ملایم ناحیه عمل شده و اجتناب از مالش یا فشار روی پروتز
• استفاده از کمپرس سرد برای کاهش تورم و کبودی در صورت نیاز
• رعایت رژیم غذایی مناسب و نوشیدن مایعات کافی برای کمک به بهبود
• خودداری از مصرف دخانیات و الکل در دوره بهبودی
• مراجعه منظم به جراح برای معاینات پیگیری و کنترل روند بهبودی

کاشت گونه دائمی چیست؟ تفاوت آن با پروتز صورت چیست؟

کاشت گونه دائمی روشی است که در آن با استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی یا سایر مواد سازگار با بدن، حجم و برجستگی گونه‌ها به طور دائمی افزایش داده می‌شود. این عمل عمدتاً با هدف بهبود زیبایی و متناسب‌سازی ظاهر صورت انجام می‌شود. در کاشت گونه دائمی، ایمپلنت از طریق برش‌های کوچک در داخل دهان یا پشت خط موی شقیقه، در زیر پوست یا عضله قرار داده می‌شود. نتایج این عمل اغلب طبیعی و بادوام هستند و نیازی به تکرار یا تعویض منظم ندارند.

تفاوت اصلی بین کاشت گونه دائمی و پروتز صورت، در هدف و کاربرد آنها است. پروتزهای صورت عمدتاً برای افرادی که بخشی از ساختار صورت خود را از دست داده‌اند، استفاده می‌شوند و هدف اصلی آنها بازگرداندن عملکرد و ظاهر طبیعی به ناحیه آسیب دیده است. در حالی که کاشت گونه دائمی، یک عمل زیبایی انتخابی است که با هدف بهبود ظاهر و زیبایی صورت در افراد سالم انجام می‌شود. همچنین پروتزهای صورت اغلب قابل جداشدن هستند و نیاز به مراقبت و نگهداری مداوم دارند، اما ایمپلنت‌های گونه دائمی، پس از جاگذاری، نیازی به مراقبت خاص ندارند و به بخشی از صورت فرد تبدیل می‌شوند.

شرایط مادرزادی

برخی از افراد از بدو تولد با شرایط خاصی مانند شکاف لب و کام یا میکروزومی نیم‌رخ صورت متولد می‌شوند. این شرایط منجر به نقص یا عدم تکامل کامل برخی از اعضای صورت می‌شود. در این موارد، جراحی پروتز صورت می‌تواند به بازیابی شکل و ظاهر طبیعی کمک کند. به طور مثال، برای کودکانی که با ناهنجاری‌های مادرزادی گوش یا بینی به دنیا می‌آیند، پروتزهای سفارشی می‌توانند به بازگرداندن اعتماد به نفس و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

شرایط اکتسابی

شرایط اکتسابی شامل نقص‌هایی هستند که در طول زندگی و به دلیل عوامل مختلفی مانند تصادفات، سوختگی‌ها یا جراحی‌های برداشتن تومور ایجاد می‌شوند. افرادی که بر اثر تروما یا جراحی بخشی از صورت خود را از دست داده‌اند، مانند گوش، بینی یا چشم، می‌توانند از ایمپلنت صورت برای بازگرداندن ظاهر و حتی در برخی موارد عملکردهای از دست رفته مانند تنفس یا شنیدن بهره‌مند شوند.

پروتزهای صورت در هر دو دسته از شرایط، می‌توانند به بازگرداندن ظاهر طبیعی و عملکرد اعضای صورت کمک کنند.

آیا پروتزهای صورت می‌توانند جایگزینی کامل برای جراحی باشند؟

پروتزهای صورت با ارائه نتایج طبیعی و بهبود عملکردهای مختلف صورت، به عنوان یک راهکار مناسب برای بازسازی قسمت‌های آسیب‌دیده یا از دست رفته شناخته شده‌اند. این پروتزها به‌ویژه برای بیمارانی که به دلیل شرایط خاص امکان جراحی‌های پیچیده و تهاجمی را ندارند، گزینه‌ای ایده‌آل هستند.

با این حال، باید توجه داشت که پروتزهای صورت به‌رغم مزایای قابل توجه، نمی‌توانند همیشه جایگزینی کامل برای جراحی باشند. هرچند تکنولوژی‌های مدرن در این حوزه پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند، اما پروتزها همچنان با چالش‌هایی روبرو هستند که نیاز به بررسی دارند. برخی از این چالش‌ها عبارت‌اند از:

انجام جراحی پروتز صورت برای زیبایی

• نیاز به تعویض دوره‌ای پروتز: پروتزهای سیلیکونی به مرور زمان تحت تأثیر عوامل محیطی مانند نور خورشید، رطوبت و استفاده مداوم قرار می‌گیرند. این عوامل می‌توانند باعث تغییر رنگ، فرسایش و کاهش کیفیت پروتز شوند، که در نهایت نیاز به تعویض مکرر دارند. معمولاً هر چند سال یک بار، پروتز باید تعویض یا بازسازی شود.
• نگهداری و مراقبت روزانه: برخلاف جراحی‌های بازسازی که نتایج دائمی‌تری ارائه می‌دهند، ایمپلنت صورت نیازمند مراقبت و تمیزکاری روزانه هستند. بیماران باید هر روز پروتز را تمیز کنند و پوست زیر آن را مراقبت کنند تا از بروز مشکلات پوستی جلوگیری شود.
• جابجایی پروتز در حین فعالیت‌های روزمره: بیماران فعال که ممکن است در طول روز به حرکات و فعالیت‌های مختلفی مشغول باشند، با مشکلاتی مانند جابجایی پروتز مواجه می‌شوند. پروتزهایی که با چسب‌های مخصوص یا حتی ایمپلنت‌های استخوانی متصل می‌شوند، گاهی در طول فعالیت‌های شدید از جای خود حرکت می‌کنند و بیمار نیاز به تنظیم مکرر دارد.
• محدودیت‌های ظاهری: در حالی که پروتزهای صورت به خوبی با پوست طبیعی بیمار مطابقت داده می‌شوند، برخی از بیماران ممکن است با وجود بهترین طراحی‌ها و مواد، همچنان تفاوت‌های ظاهری بین پروتز و پوست طبیعی خود مشاهده کنند.

مراحل ساخت و نصب پروتز صورت

پروتزهای صورت با استفاده از فرآیندی دقیق و مرحله به مرحله ساخته و نصب می‌شوند تا با نیازهای منحصر به فرد هر بیمار هماهنگ باشند. این فرآیند شامل مشاوره‌های تخصصی، قالب‌گیری دقیق، طراحی سفارشی پروتز و در نهایت نصب و تنظیم آن بر روی صورت بیمار است.

هر مرحله از ساخت پروتز با دقت و جزئیات بسیار انجام می‌شود تا پروتز به طور کامل با ویژگی‌های چهره بیمار هماهنگ شود و علاوه بر بازگرداندن ظاهر طبیعی، کارایی لازم را نیز ارائه دهد. در ادامه به شرح جزئیات مراحل ساخت و نصب پروتز صورت می‌پردازیم.

مراحل ساخت پروتز صورت چگونه است؟

مشاوره و تعیین مناسب بودن پروتز

در ابتدا، بیمار باید با یک تیم پزشکی متشکل از دندان‌پزشک فک و صورت، جراحان پلاستیک و متخصصین پروتز مشاوره کند. در این مرحله، تیم درمانی وضعیت کلی بیمار را بررسی کرده و تعیین می‌کنند که آیا جراحی پروتز صورت بهترین گزینه برای بیمار است یا خیر. در این مشاوره، نیازها و انتظارات بیمار مورد بحث قرار می‌گیرد و برنامه‌ای جامع برای ساخت و نصب پروتز تنظیم می‌شود. به علاوه، شرایط پزشکی، سوابق جراحی و عکس‌های قدیمی بیمار نیز بررسی می‌شوند تا بهترین نتایج حاصل شود.

قالب‌گیری از صورت

در اولین مرحله از فرآیند ساخت پروتز، قالب‌گیری از صورت بیمار انجام می‌شود. این قالب معمولاً با استفاده از مواد انعطاف‌پذیری مانند سیلیکون یا گچ ساخته می‌شود و به عنوان پایه‌ای برای ساخت پروتز دقیق و سفارشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. قالب صورت دقیقاً شکل ناحیه‌ای که قرار است پروتز شود را ثبت می‌کند تا بتوان پروتز نهایی را با دقت بالا تولید کرد.

ساخت مدل اولیه پروتز

پس از تهیه قالب، یک مدل اولیه از پروتز ساخته می‌شود که معمولاً از جنس موم است. این مدل به تیم پزشکی و بیمار کمک می‌کند که اندازه، شکل و موقعیت پروتز را به دقت بررسی کنند. این مرحله بسیار حساس است، زیرا پروتز باید به گونه‌ای طراحی شود که هم از نظر زیبایی و هم از نظر عملکردی با بقیه اعضای صورت هماهنگ باشد. در این مرحله، بیمار ممکن است نیاز داشته باشد که چندین بار به متخصص مراجعه کند تا شکل و اندازه نهایی پروتز به دقت تنظیم شود.

انتخاب رنگ پروتز

یکی از مهم‌ترین مراحل ساخت پروتز، انتخاب رنگ مناسب است. رنگ پوست هر بیمار متفاوت است و پروتز باید به گونه‌ای باشد که به طور طبیعی با رنگ پوست هماهنگ باشد. ترکیبات رنگی مختلف با توجه به رنگ پوست بیمار ساخته می‌شوند و بر روی پروتز آزمایش می‌شوند تا پروتز نهایی طبیعی‌ترین ظاهر ممکن را داشته باشد.

ساخت نهایی پروتز

پس از تایید شکل و رنگ پروتز، قالب گچی ساخته شده و مواد اصلی پروتز مانند سیلیکون پزشکی درون آن ریخته می‌شود. سیلیکون به دلیل انعطاف‌پذیری بالا و شباهت به بافت پوست به عنوان ماده اصلی برای ساخت پروتزهای صورت انتخاب می‌شود. این فرآیند در آزمایشگاه‌های تخصصی انجام می‌شود و پروتز نهایی با دقت بالا ساخته می‌شود.

نصب و تنظیم پروتز

پس از آماده شدن پروتز، مرحله نصب آن بر روی صورت بیمار آغاز می‌شود. پروتز ممکن است با استفاده از چسب‌های مخصوص پوست یا ایمپلنت‌های تیتانیومی کوچک که در استخوان قرار گرفته‌اند، در جای خود ثابت شود. در مواردی که از ایمپلنت‌های تیتانیومی استفاده می‌شود، این ایمپلنت‌ها با جراحی در استخوان ناحیه مورد نظر قرار می‌گیرند و به عنوان پایه‌ای محکم برای نگه داشتن پروتز عمل می‌کنند.

روش‌های نگهداری و مراقبت از پروتز صورت

ایمپلنت صورت نیاز به مراقبت‌های منظم و دقیق دارند تا طول عمر و کارایی آن‌ها حفظ شود. در ادامه به روش‌های مهم نگهداری از پروتز صورت اشاره شده است:

تمیز کردن پروتز

پروتزهای صورت باید به طور منظم تمیز شوند تا از ایجاد آلودگی و تجمع باکتری جلوگیری شود. بهترین روش برای تمیز کردن پروتز، استفاده از یک مسواک نرم و صابون ملایم است. پروتز باید به آرامی شسته شود تا آسیب نبیند و شکل و ظاهر طبیعی خود را حفظ کند.

مراقبت از پوست زیر پروتز

پوست زیر پروتز نیاز به مراقبت ویژه دارد. روزانه باید پوست با صابون و آب تمیز شود تا از بروز التهاب و تحریکات پوستی جلوگیری شود. در صورتی که از ایمپلنت‌های تیتانیومی برای نگهداری پروتز استفاده می‌شود، نواحی اطراف ایمپلنت‌ها باید به طور ویژه تمیز شوند تا از تجمع باکتری و ایجاد عفونت جلوگیری شود.

نگهداری صحیح پروتز در هنگام خواب

یکی از توصیه‌های مهم برای بیمارانی که از پروتز صورت استفاده می‌کنند این است که پروتز خود را هنگام خواب بردارند. این اقدام به پوست اجازه می‌دهد تا استراحت کرده و از فشار مداوم بر روی آن جلوگیری شود. به این ترتیب، سلامت پوست حفظ شده و از بروز مشکلات پوستی جلوگیری می‌شود.

سخن پایانی

در نهایت جراحی پروتز صورت، روشی نوین و امیدبخش برای بهبود کیفیت زندگی افرادی است که به دلایل مختلف، دچار نقص یا آسیب در ظاهر و عملکرد صورت شده‌اند. این روش با استفاده از فناوری‌های پیشرفته و مواد سازگار با بدن، امکان بازگرداندن ظاهر طبیعی و عملکرد مناسب را به بیماران می‌دهد. با این حال مانند هر مداخله پزشکی دیگری، جراحی پروتز صورت نیز دارای مزایا و معایب خاص خود است که باید پیش از تصمیم‌گیری، با دقت مورد بررسی قرار گیرند. انتخاب جراح باتجربه همچون دکتر نجف بیگی می‌تواند دستیابی به هدف دلخواه شما را تضمین کند پس با همکاران ما در مطب تماس بگیرید و وقت خود را رزرو کنید.