درمان گوش های بزرگ (میکروتیا) با اتوپلاستی

درمان گوش های بیرون زده و بزرگ در دسته جراحی‌های زیبایی قرار می‌گیرد. در این درمان، پزشک معالج سعی دارد تا بتواند برای آنها که از عارضه میکروتیا رنج می‌برند، گوش‌هایی طبیعی با الگویی متقارن خلق کند. البته پزشک معالج تمام هنر خود را در به‌کارگیری روش جراحی زیبایی گوش انجام خواهد داد؛ چرا که درمان بخش‌های گوش داخلی در عارضه میکروتیا چیزی فراتر از یک عمل جراحی زیبایی گوش است.

آنها که دچار عارضه مادرزادی میکروتیا هستند، مورد توجه این جریان پزشکی قرار می‌گیرند. در درمان گوش های بیرون زده و بزرگ سعی بر آن است که بدون کوچکترین آسیبی بر اندام‌های گوش داخلی، شکلی طبیعی و متقارن را برای آنها ایجاد کنند.

در این مقاله، قصد بررسی کاملی بر ماهیت جراحی زیبایی گوش و نحوه اجرای آن داریم. اما قبل از آن باید بررسی کنیم که چه کسانی تحت عارضه میکروتیا، مخاطبان اصلی این عمل جراحی زیبایی هستند.

گوش میکروتیایی چیست؟

هر گونه ناهنجاری در شکل متقارن گوش‌ها که غالباً منجر به ایجاد گوش‌های بزرگ می‌شود و ریشه‌های مادرزادی دارد را با عنوان میکروتیا یاد می‌کنند. این عارضه ممکن است بسیار خفیف و غیر قابل تشخیص باشد. غالباً در موارد خفیف آن، چندان حساسیتی از جانب بیمار برای پرداختن به روش‌های درمانی با هدف زیباسازی گوش احساس نمی‌شود؛ اما در نمونه‌های شدید، شاهد گوش‌هایی با ظاهر بسیار غیرمتعارف با شکلی ناقص و یا خیلی بزرگ و بیرون زده هستیم؛ تا جاییکه دیگر نمی‌توان شرایطی نرمال را برای آنها در نظر گرفت.

میکروتیا در دوران جنینی شکل می‌گیرد؛ زمانی که همراه با تکامل نوزاد، غضروف‌های تشکیل‌دهنده گوش نمی‌توانند فرم طبیعی و متقارنی را ایجاد کنند. این غضروف‌ها به شکل نامنظم و یا بسیار بزرگتر از حالت طبیعی شکل گرفته و در امتداد این تکامل ناهنجار، گوش‌هایی که شکل و حالت طبیعی ندارند را ایجاد خواهند کرد.

در این عارضه غالبا شاهد تاثیرات غیرطبیعی در شکل‌گیری گوش داخلی نیستیم. بلکه عموماً در شکل‌گیری گوش میانی و خصوصاً گوش بیرونی ظاهری غیرمتعارف ایجاد می‌شود. جدا از بحث زیبایی، گوش میکروتیایی نمی‌تواند شرایط طبیعی در جذب امواج صدا را داشته باشد؛ چرا که فرم لاله گوش در یک شکل هنجار و طبیعی قرار ندارد. از این رو، غالبا افراد تحت تاثیر عارضه میکروتیا از ضعف شنوایی نیز برخوردار هستند. البته این مشکل برای آنها که دارای لاله گوش بزرگ و بیرون زده هستند، دیده نمی‌شود.

در جراحی میکروتیا، پزشک معالج، سعی در ایجاد تقارن طبیعی برای گوش ناهنجار دارد. البته نوع جراحی میکروتیا بسته به عمق تأثیرات عارضه بر اندام‌های بیرونی و داخلی گوش است.

غالباً گوش داخلی تحت تاثیر اثرات تخریبی میکروتیا قرار نمی‌گیرد. در این حالت، یک اتوپلاستی گوش می‌تواند فرد مبتلا را به راحتی از گوش‌هایی طبیعی بهره‌مند سازد.

اما در مواردی که کمتر دیده شده است، شاهد تاثیرات عمیق گوش میکروتیا در اندام‌های داخلی آن هستیم. در این حالت، جراحی میکروتیا فضایی کاملاً متفاوت خواهد داشت؛ چرا که قرار است تیغ جراحی را تا عمق گوش‌های آسیب دیده برساند و این عمل جراحی، دیگر در جمع جراحی زیبایی گوش قرار نمی‌گیرد.

ما در این مقاله، قصد پرداختن به درمان گوش های بیرون زده و بزرگ را داریم. یعنی می‌خواهیم همچنان در فضای یک جراحی زیبایی گوش بمانیم. لکن آنها که تنها در گوش بیرونی و میانی تحت تأثیر عارضه میکروتیا قرار گرفته‌اند، مورد توجه ما می‌باشند.

انواع درجات در عارضه میکروتیا

هر نوع بدشکلی در ظاهر گوش که منشأ مادرزادی داشته باشد را در دسته ناهنجاری‌های میکروتیا قرار می‌دهند؛ اما ناهنجاری در ظاهر گوش به یک شکل نمی‌باشد. گاهی این ناهنجاری‌ها بسیار جزئی و گاها بسیار عمیق و نگران‌کننده هستند. برای درک بهتر درجات در عارضه میکروتیا، این بیماری را در چهار دسته بندی مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

• میکروتیا درجه یک: در این حالت، فرد مبتلا از یک گوش با ظاهری طبیعی برخوردار است؛ اما گوش در سایزی کوچکتر از نمونه‌های نرمال تشکیل شده است. در این درجه ناهنجاری میکروتیا، گوش به طور کلی سالم است. فقط از نگاه ظاهری کوچکتر از حالات طبیعی است.
• میکروتیا درجه دوم: در این دسته بندی، شکل گیری گوش به شکلی ناقص صورت گرفته است. گوش بخشی از شکل ظاهری و طبیعی خود را ندارد. در این نمونه‌ها، همچنان با گوش سالمی در بخش‌های میانی و داخلی مواجه هستیم. اما فرم لاله گوش به هیچ حالت شکلی طبیعی ندارد. این گوش‌ها، جدا از بحث تاثیر منفی در زیبایی، قادر به جذب موثر صدا نیز نیستند. لذا چنین گوش‌هایی غالبا با مشکل شنوایی نیز مواجه می‌شوند. افراد با گوش میکروتیا درجه دوم از متقاضیان جدی در جراحی میکروتیا از نوع پرداختن به زیبایی گوش هستند.

• میکروتیا درجه سوم: زمانی که همراه با نقص شکل‌گیری بخش‌های خارجی، شاهد نقص در بخش‌های داخلی نیز باشیم، باید عارضه را در درجه سوم از بیماری میکروتیا قرار دهیم. در این درجه بندی هر نوع جراحی میکروتیا به درمان بخش‌های داخلی نیز می‌پردازد. از این رو، چیزی فراتر از یک اتوپلاستی گوش می‌باشد.
• میکروتیا درجه چهارم: این درجه، بدترین شرایط ممکن در وقوع عارضه میکروتیا می‌باشد. حالتی که در آن خبری از گوش خارجی و کانال گوش داخلی نمی‌باشد. به طور ظاهری، فرد مبتلا، فاقد گوش است. این عارضه را با نام علمی آنتونیا نیز می‌شناسند. در این درجه، قطعا نمی‌توان هیچ نوع درمان پزشکی را برای ایجاد یک گوش که توانایی شنیدن داشته باشد، مطرح کرد؛ اما همچنان می‌توان به موضوع جراحی زیبایی گوش فقط برای رسیدن به یک ظاهر طبیعی پرداخت.

در این بین، برخی دیگر از نمونه‌های مادرزادی در تکامل گوش‌ها، مانند گوش های بسیار بزرگ و بیرون زده را نیز در دسته بندی میکروتیا قرار می‌دهند.

به هر حال، یک گوش بزرگ نیز با ظاهری غیرطبیعی همراه است و می‌تواند ناشی از تکامل غیر معمول ناحیه خارجی گوش باشد. درمان گوش های بیرون زده و بزرگ مسیری متفاوت از درجات میکروتیا که همراه با نقص عضو در گوش است را طی خواهند کرد. در این درمان، سعی در حذف بخش‌هایی از ساختار گوش خارجی داریم.

آشنایی با جراحی میکروتیا

در جراحی زیبایی گوش، هدف ما رسیدن به یک شکل متقارن و طبیعی از گوش بیرون زده است. از این رو، گاها درمان گوش های بیرون زده و بزرگ را با نام بازسازی لاله گوش نیز یاد می‌کنند. ماجرا از بدفرمی شکل ظاهری گوش آغاز می‌شود. وقتی همه ما با ظاهر طبیعی یک گوش سالم و متقارن آشنا هستیم، به راحتی هر گونه بدفرمی و یا بهره‌مندی از اندازه غیر متعارف را تشخیص می‌دهیم؛ عدم تناسبی که به راحتی می‌تواند باعث ایجاد ظاهری نه چندان خوشایند، برای افراد باشد.

گوش‌ها از اجزای چهره محسوب نمی‌شوند؛ پس نمی‌توانند به مانند اجزای چهره در زیبایی افراد تاثیرگذار باشند؛ اما فرم نامناسب آنها مانند گوش‌هایی که بسیار بزرگ هستند، به طوری که به شکل بیرون زده خودنمایی می‌کنند، کاملاً می‌توانند بر فرم متقارن و زیبای صورت تاثیرات منفی داشته باشند.

همان طور که قید کردیم، ممکن است فردی به شکل مادرزادی دارای گوش‌هایی با شکل نامتعارف باشد؛ اما هستند کسانی که در مسیر زندگی همراه با حوادثی دلخراش، آسیب‌های جدی در ناحیه گوش را تجربه کرده‌اند و حال پس از گذشت مدتی، بخشی از ظاهر طبیعی گوش آنها دچار بدفرمی شده است.

برای فردی که به هر دلیلی دارای ظاهر نامتقارن و یا نامتعارف گوش هست و همچنان از شنوایی کاملی برخوردار است و ظاهراً با چنین مشکل و ظاهری کنار آمده، پرداختن به جراحی میکروتیا چندان اهمیتی پیدا نمی‌کند؛ اما کمتر کسی است که متوجه تأثیر عمیق ظاهر گوش در زیبایی چهره خود نباشد. از این رو، چه آنها که مادرزادی دچار گوش‌های نامتعارف هستند و یا در اثر حوادث و با گذشت زمان درگیر این ماجرا شده‌اند، می‌توانند از اتوپلاستی گوش بهره‌مند باشند.

برای آشنایی با روش بازسازی لاله گوش مطالعه مقاله جراحی بازسازی گوش چه مشکلاتی را حل میکند؟ را پیشنهاد میکنیم.

میکروتیا در دسته بیماری‌های نادر مادرزادی قرار می‌گیرد. تقریباً از هر 8000 تا 10 هزار نوزاد متولد‌شده در آمریکا یک کودک به این عارضه مادرزادی مبتلا است.

در جراحی میکروتیا از بافت غضروفی متعلق به خود بیمار استفاده می‌شود. توصیه می‌شود که در صورت مشاهده این عارضه در کودک برای سنین 10 الی 16 سال اقدام به عمل اتوپلاستی گوش داشته باشیم. به طور معمول، هر جراحی میکروتیا شامل چهار عمل جراحی متوالی می‌باشد.

پزشکان برای رسیدن به یک بافت غضروفی از ناحیه قفسه سینه اقدام می‌کنند. غضروف به دست آمده از فضای میان دنده‌ها در یک محیط آزمایشگاهی برای ساختن یک گوش با شکل طبیعی استفاده می‌شود. در انتهای رشد، بافت غضروفی آن را تراشیده و به شکل یک گوش طبیعی درمی‌آورند. در این زمان، غضروف تراشیده شده مناسب برای پیوند زدن می‌باشد. هر نوع جراحی برای گوش‌های آسیب دیده نیز باید چنین مسیری را طی کند.

در این بین، نمی‌توانیم هر نوع ظاهر نامتقارن گوش را به یک شکل و تحت یک جریان درمان زیبایی قرار دهیم. بسیاری از گوش‌ها تحت تاثیر عارضه میکروتیا و یا آسیب‌های ناشی از حوادث گوناگون، بخش بزرگی از ظاهر طبیعی گوش را ندارند. چنین مواردی نیاز به ترمیم هایی دارد که لازم است حجم گوش را بازسازی کنند.

در مقابل، طیف بزرگی از بیماران با گوش‌های میکروتیایی از بزرگی بیش از حد گوش خود ابراز نگرانی می‌کنند. درمان گوش های بیرون زده و بزرگ جریانی متفاوت از ترمیم گوش‌های ناقص و یا آسیب دیده است. در درمان گوش های بیرون زده و بزرگ باید فکری به جهت حذف مقداری از بافت غضروفی گوش داشته باشیم. در بازسازی لاله گوش این دسته از بیماران، با گوش‌های میکروتیا، جنبه‌های ممکن از اصلاح گوش مورد بررسی قرار می‌گیرد. اینکه تا چه اندازه می‌توان با برش‌هایی در گوش و حذف مقداری از بافت غضروفی، ایده‌های مناسبی به جهت درمان گوش های بیرون زده و بزرگ را مطرح کرد.

اقدامات مقدماتی برای انجام جراحی میکروتیا

اگر فرد بیمار، شنوایی کاملی دارد، اما در ظاهر، گوش او شکل جذابی ندارد، می‌تواند به عنوان یک کاندید معمولی برای انجام جراحی میکروتیا اقدام کند. در غیر این صورت، همراه با نقص عضو در گوش داخلی، ماجرای درمان میکروتیا بیمار وارد مراحل دیگری است که نمی‌توان آنها را در دسته جراحی زیبایی گوش قرار داد.

اما قبل از آنکه بخواهید اقدامی نهایی برای درمان گوش های بیرون زده و بزرگ یا هر نوع جراحی ترمیمی دیگری داشته باشید، باید برخی مقدمات امر را در نظر بگیرید.

اولین قدم در درمان میکروتیا، مراجعه به یک متخصص گوش و حلق و بینی است. اینکه پزشک متخصص با تشخیص درست متوجه نوع عارضه باشد، اهمیت بالایی دارد. بسیاری از افراد متقاضی به شکل وسواسی نسبت به بزرگ بودن گوش‌های خود احساس نگرانی می‌کنند؛ در حالی که واقعاً گوش‌هایشان فرم غیرطبیعی ندارد. لذا نظر تایید یک متخصص، شرط مقدماتی برای پیگیری درمان گوش های بیرون زده و بزرگ می‌باشد.

انجام تست‌های شنوایی سنجی نزد یک متخصص ادیولوژیست نیز گام بعدی است. در این مرحله، برای مقدمات امر در تکمیل جراحی میکروتیا، باید مطمئن باشیم که فرد متقاضی از اندام گوش داخلی کاملا سالمی بهره‌مند است و تنها به دلیل بدفرمی لاله گوش می‌خواهد تحت جراحی میکروتیا قرار بگیرد.

یک تست شنوایی سنجی ساده، در کنار چند سی تی اسکن از بخش‌های داخلی گوش، فرم طبیعی آنها را تعیین خواهد کرد.

البته هستند کسانی که از نقص عضو گوش داخلی و یا میانی خود چه در اثر عوارض ژنتیکی و یا حوادث مطلع هستند و در تکاپوی درمان ناامید شده‌اند و تنها برای رسیدن به یک ظاهر طبیعی قصد انجام جراحی میکروتیا را دارند. برای این عده عمل جراحی زیبایی گوش فارغ از ایده‌های درمانی، تنها با هدف رسیدن به یک فرم طبیعی، صورت می‌گیرد.

جراحی میکروتیا برای درمان گوش های بیرون زده و بزرگ به عنوان یک جراحی زیبایی و ترمیمی گوش باید توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و یا یک پزشک جراح پلاستیک آشنا با ساختار گوش صورت گیرد.

جراحی همراه با بیهوشی عمومی است. لذا بهتر است در محیط بیمارستانی باشد. لکن محل کلینیک‌هایی که توانمندی کافی در اجرای جراحی‌ها با بیهوشی عمومی را دارند، می‌توانند اقدام به انجام این جراحی زیبایی نمایند.

آیا می‌توان گوش‌های بزرگ را بدون مشکل، درست کرد؟

اتوپلاستی که به عنوان جراحی زیبایی گوش نیز شناخته می‌شود، روشی است برای تغییر شکل، موقعیت یا اندازه گوش. اگر گوش‌هایتان از کناره‌ی سرتان بیرون زده است، ممکن است اتوپلاستی را انتخاب کنید. همچنین اگر یکی یا هر دو گوش شما بدلیل آسیب یا نقص مادرزادی، بدشکل است، می‌توانید به جراحی زیبایی گوش نیز فکر کنید. این روش توسط جراح فوق تخصص پلاستیک و زیبایی به سادگی و بدون عوارض انجام خواهد شد.

آیا روش‌های اصلاح کننده گوش بزرگ، دائمی هستند؟

بله، نتایج جراحی زیبایی گوش دائمی است زیرا غضروف پس از 3 تا 6 ماه به شکل جدید خود منطبق می‌شود. در نتیجه مراقبت و توجه به مراقبت‌های بعد از عمل مانند استفاده از گوش‌بند طبی، تضمین می‌کند که اصلاح فرم گوش‌های شما تا پایان عمر دوام داشته باشد. البته رشد طبیعی گوش‌ها که در تمامی افراد وجود دارد، می‌تواند در سنین پیری برای شما نیز رخ دهد.

مدت زمان نقاهت بعد از جراحی گوش چقدر است؟

دوره نقاهت عمل گوش‌های بزرگ بسیار ساده است و بهبود کامل اتوپلاستی تقریباً 6 تا 8 هفته طول می‌کشد:

• باندها را می‌توان پس از چند روز برداشت.
• تقریباً یک هفته پس از جراحی فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید.
• بزرگسالان می‌توانند پس از چند روز به کار خود بازگردند.
• بچه‌ها بعد از یک هفته می‌توانند به مدرسه بازگردند.
• هدبند باید برای چند هفته استفاده شود.